مقاله های دکتر مریم نظری درباره طب فیزیکی و توانبخشی

سایت رسمی دکتر مریم نظری

بیماریهای مچ و دست

این سندرم شایعترین آسیب عصبی ناشی از فشرده شدن عصب در ناحیه ی اندام بالایی( از کمربند شانه ای تا نوک انگشتان) می باشد که ناشی از فشرده شدن عصب در ناحیه ی تونل کارپ مچ دست رخ می دهد.سندرم تونل کارپ اغلب دو طرفه ست ولی دست غالب با شدت بیشتری درگیر می شود.این اختلال در زنان شایعتر از مردان است و عمدتا در سنین میانسالی بین سنین ۳۰ تا ۶۰ سال دیده می شود.علائم:علائم کلاسیک آن شامل بی حسی و کرختی(نامنس) و گزگز شدن(پارستزی) در ۳ ونیم انگشت سمت انگشت شست می باشد.<img class="alignleft" src="http://api.doctop.com/uploads/2015/02/CTS-4.jpg" alt="" width="220" height="131" />یک شکایت تیپیک زودرس بیدار شدن فرد از خواب به علت خواب رفتگی و درد انگشتان می باشد.علائم بیمار در طی روز اغلب به وسیله ی فعالیتهای خم و راست کردن مچ دست تشدید می یابد. درد علاوه بر انگشتان ممکن است در سطح قدامی مچ و ساعد هم وجود داشته باشد.درد بیمار ممکن است به شکل موقعیتی باشد و با تکان دادن دست کاهش یابد که اغلب به عنوان Flick sign  نامیده می شود.بیماران همینطور ممکن است احساس تورم در دست بکنند.از شکایات دیگر آن خشکی  و سردی پوست می باشد.در مراحل بعدی سندرم خواب رفتگی ممکن است دائمی شود و اختلالات حرکتی به شکل ضعف یا کاهش عملکرد و قدرت دست ظاهر می شود.معاینه ی فیزیکی:مشاهده ی دقیق دستها و مقایسه ی سمت درگیر با غیردرگیر و مقایسه ی برآمدگی های دست ممکن است غیر قرینگی را آشکار کند.ضعف عضلات داخلی برجستگی تنار دست می تواند با دینامومتر تست شود.حساسترین تکنیک معاینه تست تمایز دو نقطه ای سنسوری می باشد.تستهای اختصاصی معمولتر شامل فالن تست و تینل تست و تست کمپرشن (فشرده شدن) عصب می باشد.تست فالن : <img src="http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2012/06/3231_orig.jpg" alt="" />خم شدن با فورس مچ دست تا ۹۰ درجه به مدت ۱ دقیقه می باشد .در صورتی که با این مانور علائم سندرم تونل کارپ ایجاد شود تست مثبت می باشد.<img src="http://www.drhakim-pt.com/uploads/server/885f904d4e87fff2190e537cfe9d5953cts6.jpg" />مانور فالن معکوس مشابه تست قبلی است با این تفاوت که در حالت صاف شدگی با فورس مچ دست(اکستنشن) انجام می شود.تست تینل: <img src="http://www.drkarbalaei.com/portals/25/16.jpg" alt="" width="235" height="265" />ضربه زدن شارپ روی قسمت قدام مچ دست بعد از چین انتهایی مچ دست می باشد.اگر بیمار دچار علائم سندرم شود تست مثبت در نظر گرفته می شود.<img class="alignleft" src="http://www.drrahiminejad.com/Files/MyDocuments/Image/2016825234747tinnel.jpg" />       تست فشردگی(کمپرشن) عصب :قرار دادن دو  شست روی سقف تونل کارپ و وارد کردن فشار به مدت ۱ دقیقه می باشد .باز ایجاد علائم نشان دهنده ی مثبت بودن تست است.در بین این تستها حساسترین تست تست فالن و اختصاصی ترین تست تست کمپرشن یا فشردگی عصب است. محدودیت فانکشنال:شامل اختلال خواب به علت شب بیداریهای مکرر است.بعلت اینکه حرکات مکرر مچ دست در انها مشکل است  انها در انجام کارهایی مثل راندن ماشین و استفاده از کامپیوتر دچار مشکل می باشند.ضعف در برامدگی دست ممکن است باعث سختی در نگهداری و حفظ مشت کردن شود.سندرم تونل کارپ شدید ممکن است محدودیتهای عملکردی مثل ناتوانی در بستن کفش و دگمه های لباس و گذاشتن کلید در قفل ایجاد کند.تشخیص:<img src="http://dremadi.ir/wp-content/uploads/NCV.png" alt="" width="354" height="203" /> تست تشخیصی استاندارد طلایی ، نوار عصب و عضله است که میتواند تشخیص را تایید  و شدت آسیب عصب را مشخص کندو پاسخ به درمان را بررسی و سایر تشخیص افتراقیها را رد کند.مطالعات اولتراسوند بزرگی عصب مدین را آشکار می کند.در صورت شک به شکستگی یا آرتروز مفصلی گرافی مچ کمک کننده است.در صورت شک به بیماریهای روماتولوژیک یا اختلالات اندوکرین تستهای آزمایشگاهی مثل غلظت گلوکز ناشتای خون ، ESR ، فانکشن تیروئید و RF می باشد.درمان:درمان اولیه: <img src="http://www.drforogh.ir/userfiles/Images/Gallery/Pics/s-39-drforogh-orto-01.jpg" alt="" width="310" height="203" />اسپلینت مچ شبانه در وضعیت خنثی به کاهش درد یا بهبودی کامل علائم کمک می کند.اگر استفاده ی دائمی قابل تحمل باشد بهبودی بیشتر علائم و معیارهای نوار عصب را نشات می دهد.در اکثر موارد همراه اسپلینت داروهای ضد درد ضد التهابی غیر استروئید(NSAID) تجویز می شود.ثابت شده که کورتن خوراکی مثل پردنیزون در دوزهای ۲۰ میلی گرم روزانه در هفته ی اول و ۱۰ میلی گرم روزانه برای هفته ی دوم یا پردنیزلون ۲۵ میلی گرم روزانه برای ۱۰ روز ، تا حدی موثر می باشند.حتما باید به بیمار توصیه به استراحت مچ دست و پرهیز از فعالیتهای مکرر مچ دست کنیم. استفاده از یخ به دنبال استفاده ی طولانی مدت از مچ دست در کاهش علائم موثر می باشد.توانبخشی:<img class="aligncenter" src="http://darmanedard.ir/media/121811/1.jpg" alt="" width="542" height="688" />  بیمار باید از انجام ورزشهای قدرتی شدید مچ دست تا رهایی  علائم  پرهیز کند.طی دوره ی استراحت مچ دست ورزشهای کششی خم و راست کردن مچ دست و ساعد ممکن است مفید باشد. مداخلات:تزریق کورتن در تونل کارپ تحت شرایط استریل مفید می باشد.مکان تزریق قبل از چین انتهایی مچ دست و داخل نسبت به یکی از تاندونهای مچ دست به نام پالماریس لونگوس می باشد.داروی بی حسی به طور تیپیک در تزریق استفاده نمی شود مگر برای تایید تشخیص.در حدود ۲ تا ۲۰ درصد جمعیت تاندون پالماریس لونگوس ندارند و در این بیماران سوزن میتواند نقطه ی میانی بین زائده ی استیلوئید استخوانهای اولنا و رادیوس وارد و تزریق شود.بدنبال تزریق به علت افزایش مایع داخل تونل کارپ ناراحتی بیمار برای چند ساعت تشدید می یابد.ولی بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت درد بیمار کاهش می یابد.حراحی:در بیمارانی که به درمانهای غیر جراحی جواب نمی دهند و در بیمارانی که نوار عصبشان به طور واضح درگیری عصب مدین در مچ دست تایید می کند در نظر گرفته می شود.همینطور در بیمارانی که علائم آتروفی و ضعف عضلات دارند جراحی در نظر گرفته می شود. رفرنس: ّFrontera  book

سندرم تونل کارپ(CTS) و گزگز دستها:

بیماریهای شانه و بازو

این اختلال در ۳ درصد از مردم در سال دیده می شود و بیشتر زنان بالای ۵۰ سال را مبتلا می کند که علت ان مشخص نمی باشد.از طرفی این بیماری می تواند ثانوی به یک سری اختلالات دیگر مثل بی حرکتی ، دیابت و هیپوتیروئیدی و...رخ دهد.<h2>کپسولیت چسبنده یا شانه یخ زده(Frozen shoulder):</h2><h2>این بیماری دارای ۳ فاز می باشد:</h2><div class="postbody"><div class="postcontent"><img class="alignleft" src="http://www.aidyourtendon.com/_img/frozen-Shoulder.jpg" alt="" width="259" height="172" />۱-فاز دردناک ۲- فاز چسبندگی ۳- فاز بهبودیدر فاز دردناک التهاب سینوویوم مفصل که به ان سینوویت گویند رخ می دهد که در ان ضخیم شدگی کپسول مفصلی بویزه در قسمتهای جلو و پایین رخ میدهد و حجم مایع سینوویال مفصل کاهش می یابد.با پیشرفت بیماری فاز چسبندگی رخ می دهد که در آن فیبروزه شدن کپسول و ضخیم شدن تاندونهای روتاتور کاف در ناحیه ی شانه رخ می دهد.با ادامه ی این فاز مفصل منقبض و تخریب می شود.در فاز بهبودی حجم مفصل کاهش یافته برگشت می کند.علائم:در فاز دردناک ، درد پیشرفت می کند.شبها درد بیمار تشدید یافته و با انجام کارهای بالای سر بدتر می شود.درد باعث کاهش محدوده ی حرکتی مفصل و عدم استفاده از شانه ی آسیب دیده می شود.در فاز چسبندگی درد بیمار کاهش می یابد ولی کاهش محدوده ی حرکتی در تمام جهات رخ می دهد.در فاز بهبودی  درد ناشی ازحرکات بیمار کاهش یافته و محدوده ی حرکتی به سمت نرمال می رود.معاینه ی فیزیکی:در طول فاز دردناک کاهش قابل توجه در محدوده ی حرکاتی که توسط خود بیمار انجام می شود(اکتیو) و همینطور حرکاتی که توسط پزشک انجام می شود(پاسیو) رخ می دهد.حرکات بویژه در انتهای چرخش به خارج شانه(external rotation) و دور کردن بازو (abduction) دردناک می باشند.علائم مشابه استئوآرتریت مفصل شانه ست که در آنها کاهش محدوده ی حرکتی رخ می دهد.ارزیابی نورولوژیک در این بیماران نرمال است فقط ممکن است در ارزیابی فورس یا قدرت عضلانی ضعف ثانوی به درد را داشته باشیم.درگیری همزمان عضلات روتاتور کاف(چرخاننده ی شانه) شایع می باشد که باعث اختلال در معاینه ی بالینی می شود.محدودیت فانکشنال:بیماران به علت درد دچار اختلال خواب شده و قادر به خوابیدن بر روی شانه ی مبتلا به علت درد نمی باشند.انها دچار ناتوانی در انجام فعالیتهای روزانه مثل بستن کمربند ، سختی در قرار دادن کیف در جیب پشتی و شانه کردن موها می باشند .فعالتهای شغلی بویزه در بالا بردن دستها و فعالیتهای تفریحی محدود می شوند.تشخیص:این بیماری ممکن است با اختلالات دیگر همراه باشد بویزه ممکن است با پروسه های نئوپلاستیک ناشی از سرطانها همراه باشد.برای رد علل ثانویه ،آزمایش خون و رادیوگرافی مفید می باشد که معمولا عکس رادیولوژی نرمال می باشد.در مراحل پیشرفته کاهش فضای مفصلی در آرتریوگرام دیده می شود.MRI هم روش مفید تشخیصی و معادل آرتروسکوپی است.درمان:درمان اولیه:هدف درمان بر حسب مراحل بیماری متفاوت است اما هدف اصلی کاهش درد و التهاب برای افزایش محدوده ی حرکتی شانه ست.جهت کاهش درد و التهاب استفاده از یخ ، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مثل بروفن و اصلاح فعالیتها مفید می باشد.یک دوره ی کوتاه مدت کورتون خوراکی هم روش موثر می باشد.تزریق کورتون با یا بدون لیدوکائین: <img src="http://www.radiologyassistant.nl/data/bin/a50d5a91a0ab81_4-glenohum-post.jpg" alt="" width="369" height="403" />در فضای زیر آکرومیون شانه بویژه در بیماران با اختلالات روتاتور کاف یا بورسیت زیر آکرومیون جهت کاهش درد مفید می باشد.تزریق بهتر است تحت گاید سونوگرافی انجام شود.توانبخشی:از اهداف توانبخشی برگرداندن محدوده ی حرکتی شانه ست.فیزیوتراپی و اموزش ورزشهای پاندولی و کششی بالای سر و بردن بازو در عرض سینه(crossed adduction) مفید می باشد. ورزش پاندولی شانه:<img class="alignleft" src="http://www.shafapain.ir/images/01.png" alt="" />       ورزشهای کششی شانه: <img src="http://salam98.ir/wp-content/uploads/2015/02/1423060041-75108-9.jpg" alt="" /><img class="alignleft" src="http://shoulderclinic.ir/wp-content/uploads/2013/09/Picture3-300x158.jpg" />      فیزیوتراپی جهت افزایش محدوده ی حرکتی بدون درد شانه و جلوگیری از سفتی و کنترکچر مفصلی باید هر چه سریعتر شروع شود.با پیشرفت بهبودی بیمار باید ورزشهای بیشتر در منزل به بیمار آموزش داده شود.با ادامه ی بهبودی ورزشهای قدرتی شانه و ورزشهای تثبیت کننده ی اطراف کپسول مفصلی باید شروع شود.در فیزیوتراپی این بیماران علاوه بر ورزشهای مفید می توان از اولتراسوند، الکتروتراپی یاTENS ، یونتوفورز، لیزر استفاده کرد.طب سوزنی هم مفید می باشد.<img src="http://media.summitmedicalgroup.com/media/db/relayhealth-images/xfrozsho.jpg" alt="" width="547" height="963" />جراحی:در صورت شکست درمان غیر جراحی یا پایین بودن کیفیت زندگی از جراحی استفاده می شود که به دو روش انجام می شود:۱- تزریق سالین یا لیدوکائین در مفصل شانه جهت لیز کردن چسبندگیها و گشاد کردن کپسول۲-مانیپولاسیون تحت انستزیعوارض بیماری:محدوده ی حرکتی مفصل شانه اغلب برمی گردد اما در ۱۵ درصد بیماران ممکن است کامل برنگردد.درد اغلب گذراست اما گاهی برای ماهها باقی می ماند.رفرنس:Frontera Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی) بر اساس مطالعات جدید از شوک ویو تراپی میتوان در فاز چسبندگی جهت کاهش چسبندگی و فیبروز استفاده کرد.    </div></div>

کپسولیت چسبنده یا شانه ی  یخ زده(frozen shoulder):

تشخیص: معمولا به راحتی صورت می گیرد و مطالعات تشخیصی لازم نیست.گرافی ساده معمولا قبل از جراحی جهت ارزیابی ارتباط کیست با مچ و احتمال گانگلیونهای داخل استخوانی گرفته می شود. در کیستهای موکوسی معمولا آرتروز مفصل بین انگشتی انتهایی (DIP) مشاهده می شود.در ارزیابی کیستهای مخفی در مچ دست میتوان از اولتراسونوگرافی یا MRI استفاده کرد.MRI  همچنین جهت ارزیابی بیماری کین باخ در بیماران با درد مچ بدون کیست واضح و ناپایداری مچ استفاده می شود.<h2>تشخیص و درمان کیستهای گانگلیونی مچ دست:</h2><div class="postbody"><div class="postcontent">آسپیراسیون کیست روش تشخیص  قطعی می باشد<img class="alignleft" src="http://images.emedicinehealth.com/images/4453/4453-4463-5247-11777.jpg" alt="" width="223" height="145" /> و یک مایع ویسکوز و شفاف تا زرد رنگ و نمای ژله ی سیب بدست می آید .ممکن است مایع خونی نیز بدست آید.  درمان:اولین مرحله ی درمان اطمینان بخشی به بیمار است.بسیاری از بیماران با اطمینان از اینکه بیماری جدی وجود ندارد راضی می شوند.به بیماران گفته می شود که کیست ممکن است کوچک و بزرگ شود و گاهی خودبه خود محو می شود.در کودکان بعد ازتشخیص باید آنها را تحت نظر قرار داد .در بزرگسالان ابتدا ازارتوز در بیمارانیکه درد دارند استفاده می شود.<img src="https://www.optomo.com.au/uploaded/thumbnails/thermoskin-wrist-hand-brace-cock-up-splint_2815_800x700.jpg" alt="" width="195" height="240" />از مچ بند Cock up در کیستهای سطح جلویی و خلفی مچ دست و مفاصل مچ دستی ، کف دستی(CMC)  استفاده می شود. اسپلینت  gutter در سمت رادیال مچ دست <img class="alignleft" src="http://www.fpnotebook.com/_media/OrthoWristRadialGutterCast.png" alt="" width="192" height="122" />که در سمت انگشت شست مچ دست است در مواردی که کیست گانگلیونی همراه با تنوسینوویت دکرون است استفاده می شود. نکته ی مهم:روشهای سنتی ترکاندن کیست بوسیله ی سکه یا کتاب امروزه توصیه نمی شود.ماساژ روزانه ی کیست توسط بیمار تا زمانیکه پوست روی آن سالم است ممکن است مفید باشد.استفاده از مسکن و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مثل بروفن و...در تسکین علائم بیمار مفیدند اما در بهبود ضایعه نقشی ندارند.توانبخشی:توانبخشی نقش عمده ای در بهبود بیمار پس از جراحی دارد و پس از خروج جراحی توده، ۷ تا ۱۴ روز بیحرکتی در مختصر فلکشن(خم شدگی) مچ دست جهت جلوگیری از محدودیت خم شدن مچ دست بعلت اسکار صورت میگیرد.حرکت فعال مچ دست پس از خروج از اسپلینت صورت می گیرد و بیمار پس از ۳ هفته به فعالیت برمی گردد.اکثر بیماران می توانند برنامه را در منزل ادامه دهند.درمان در صورتی که بیمار در برگشت به عملکرد دچار مشکل باشد انجام می شود که شامل کنترل درد با استفاده از مدالیته های فیزیوتراپی و ورزشهای فعال و ورزشهای غیرفعال و ورزشهای قدرتی تحت نظر متخصص طب فیزیکی می باشد.مداخلات:آسپیراسیون کیست با دوهدف تشخیص و درمان انجام می شود اما عود پس از آسپیراسیون شایع است .معمولا کیستی که بیش از ۶ ماه طول کشیده باشد عود می کند.نتایج بعد از تخلیه ی کیست رتیناکولار بهتر است.علی رغم ریسک بالای عود تعداد زیادی از بیماران تمایل به تخلیه ی کیست دارند.آسپیراسیون کیستهای جلوی مچ دست ممکن است باعث جابه جایی کیست و آسیب غلاف شریان رادیال گردد.آسپیراسیون کیست مفصل بین انگشتی ابتدایی(PIP) معمولا در از بین بردن کیست موفقیت امیز است.آسپیراسیون کیستهای موکوسی توصیه نمی شود.تزریق کورتون هم نتیجه ی خوبی نداشته است.جراحی:تمایل بیشتر بیماران به جراحی بیشتر به علت زیبایی می باشد.جهت جلوگیری از عود، جراح باید هم کیست و هم راه ارتباطی آن با مفصل را نیز بردارد.خروج آرتروسکوپیک گانگلیونهای سطح پشتی مچ یک پروسه ی بی خطر و قابل اعتماد و با ریسک عود کمتر از ۵۰ درصد می باشد.درمان جراحی کیستهای موکوسی باید شامل خروج پایه ی کیست و استخوانهای اضافه(استئوفیت) که ناحیه ی بین انگشتی انتهایی(DIP) را درگیر کردند باشد.عوارض  بیماری:درد مزمن مچ در نتیجه ی عدم درمان نادر است.دفرمیتی ظاهری ممکن است رخ دهد.مهمترین عارضه آرتریت عفونی مفصل بین انگشتی انتهایی(DIP) ناشی از تخلیه ی خود به خودی کیست است.به همین دلیل ما جراحی و خروج کیست موکوسی را توصیه می کنیم.رفرنس:Frontera Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)</div></div>

تشخیص و درمان کیستهای گانگلیونی مچ دست و دست:

روند تخریب غضروف هیالین در مفاصل دست می باشد .آرتروز ایدیوپاتیک نوعی از آرتروز است که با رد سایر موارد آرتروز که ناشی از رسوب پیروفسفات ، عفونت یا سایر علل رخ می دهند، تشخیص داده می شود.این آرتروز دست به علت بالا رفتن سن رخ داده  و ژنتیک در زمان شروع و شدت آن موثر است.خصوصا شروع اولیه آرتروز در مفاصل بین انگشتی انتهایی (DIP) و تراپزیومتاکارپال(از مفاصل مچی ، کف دستی) بیشتر به ژنتیک وابسته است.<h2>آرتروز مفاصل دست:</h2><div class="postbody"><div class="postcontent">شیوع آرتروز در دست با بالا رفتن سن افزایش یافته ودر مردان شایعتر از زنان تا زمان یائسگی است. مفاصل بین انگشتی ابتدایی(PIP)  و بین انگشتی انتهایی(DIP) و قاعده ی شست بیش از بقیه درگیر می شوند.علائم:بیماران اغلب از درد و خشکی و اختلال عملکردی شکایت دارند.علائم حالت تشدید یابنده و بهبود یابنده دارند که مطرح کننده ی پیشرفت تدریجی است.ارتباط محدودی بین یافته های رادیولوژیک و شکایت درد یا ناتوانی بیمار وجود دارد.معاینه ی فیزیکی:با اینکه تدریجی رخ می دهد اما اغلب بیماران یک درد حاد ناگهانی را ذکر می کنند و برای آنها سخت است که باور کنند این اختلال یک روند مزمن می باشد.هال مارک تشخیصی در معاینه دفورمیتی، محدودیت حرکت، درد و کریپتاسیون (صدادار بودن)است.ارتباط مابین علائم بیمار و آنچه که ما در معاینه به آن می رسیم ضعیف است و عوامل روانی اجتماعی در ان دخیل است.معاینات عصبی در آنها نرمال است. مفاصل بین انگشتی:<img class="alignleft" src="http://variani.ir/wp-content/uploads/%D8%A2%D8%B1%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B3%D8%AA.jpg" alt="" width="149" height="212" />گره های هبردن را در آرتروز مفاصل بین انگشتی انتهایی (DIP) و گره های بوخارد را در آرتروز مفاصل بین انگشتی ابتدایی(PIP) داریم. مفاصل متاکارپوفالنژیال(مفصل بین استخوانهای کف دست و انگشتان) : آرتروز این مفاصل نادر است. تظاهراتش به شکل درد ، خشکی است که از دفورمیتی شایعتر است.مفاصل تراپزیومتاکارپال(مفاصل بین استخوانهای مچ دست و کف دست):آرتروز این مفاصل در اثر افزایش سن رخ می دهد.دو سوم این بیماران تخریب شدید مفصل دارند.آرتریت در مردان ممکن است آهسته تر پیشرفت کند اما در ۸۰ سالگی ۸۵ درصد آرتریت دارند.پروسه ی بیماری با در رفتگی و باریک شدگی فضای مفصلی و تشکیل استخوان اضافه(استئوفیت) و دفرمیتی و تخریب مفصل پیشرفت می کند.هنگامی که بیماری پیشرفت می کند ، قاعده ی متاکارپ به سمت رادیال دچار نیمه دررفتگی می شود.حرکات فعال و غیرفعال دست محدود شده و قدرت مشت کردن کاهش می یابد.سندرم تونل کارپ و انگشت ماشه ای در اینها شایع است و باید معاینه شود.محدودیت عملکردی:کارهایی که نیاز به مشت کردن محکم دارند محدود می شوند مثل باز کردن در مربا ، چرخاندن کلید و....کارهای ظریف هم با آرتروز آسیب می بینند.شکایت ناتوانی در این بیماران کمتر شایع است که در اثر پیشرفت آهسته آن است که اغلب افراد تطابق پیدا می کنند.تشخیص:گرافی ساده برای تشخیص و درمان کمتر مورد نیاز است.<img class="alignleft" src="http://www.drmarjai.com/images/handarthritis/Osteoarthritis1.jpg" alt="" width="204" height="295" /> استفاده ی اصلی از گرافی جهت رد کردن سایر اختلالات پاتولوژیک و افزایش درک پروسه ی بیماری است.یافته های اصلی شامل کاهش فضای مفصلی ، اسکلروز ساب کندرال ( زیر غضروف) ،تشکیل استخوان اضافه(استئوفیت) و تشکیل کیستهای تخریبی در استخوان زیر غضروف است.  Eaton , Little آرتروز مفصل تراپزیومتاکارپال را به ۴ مرحله تقسیم کردند:۱-فقط پهن شدگی فضای مفصلی را داریم.۲-باریک شدگی خفیف مفصل و استئوفیت کوچکتر از ۲ میلیمتر را داریم.۳-تخریب واضح مفصل همراه با تغییرات اسکلروتیک و استئوفیت بزرگتر از ۲ میلیمتر را داریم.۴-با ارتریت در هر دو مفصل تراپزیومتاکارپال و اسکافوئیدوتراپزیال مشخص می شود. رفرنس:Frontera Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)</div></div>

آرتروز مفاصل دست:

بیماری های آرنج و ساعد

بیماریهای زانو و ساق

بیماریهای سر و گردن

بیماریهای کمر و پشت

بیماریهای مچ و پا

<h3>ازون چیست؟</h3>گاز ازون گازی است بی رنگ و بدبو که از ترکیب ۳ اتم اکسیژن تشکیل شده است؛ این گاز در غلظت بالا اثر اکسیدکنندگی داشته و برای گندزدایی استفاده می‌شود و درغلظت پایین به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و در کاهش التهاب و بهبود جریان خون و تقویت سیستم ایمنی اثر دارد. ازون در سال ۱۸۴۰ توسط یک شیمیدان به نام پروفسور کریستین شونبین شناخته شد؛ اولین کاربرد های این گاز در دندانپزشکی آغاز شد. سرانجام با ساخت اولین ژنراتور تولید ازون به وسیله فیزیکدان معروف، نیکلاس تسلا، از اواخر قرن نوزدهم پای ازون به کاربردهای متنوع دنیای پزشکی هم باز شد. ازون گازی  ناپایدار است که نیمه عمری برابر ۴۰ دقیقه در درمای اتاق دارد و به هیچ وجه قابل ذخیره کردن نیست. در پزشکی از مخلوط بسیار رقیق ازون و اکسیژن استفاده می شود که بین ۰٫۵ تا ۵ درصد حجمی(حدود  ۵ تا ۵۰ میکرولیتر در سی سی) متغیر است. این غلظت به شرط رعایت احتیاط و استانداردهای مصوب ، خطری برای سیستم های مختلف بدن از جمله دستگاه تنفسی ندارد. فرضیه استفاده از این درمان بر این پایه استوار است که ازون با تکیه بر القای آبشارهای سلولی و مولکولی خود، می تواند سبب کاهش التهاب و تحریک روند ترمیم بافتها از طریق تنظیم متابولیسم، بهبود خون رسانی و کاهش رادیکالهای آزاد شود. به علاوه از دیگر مکانیسم های اثر ازون درمانی می توان به کاهش احتمال عفونت و بهبود سیستم ایمنی در بیماران مختلف از جمله مبتلایان به زخم های مزمن اشاره کرد.<h3>ازون تراپی در درمان چه بیماری هایی کاربرد دارد؟</h3>از مهمترین کاربردهای فعلی ازون درمانی می توان به اختلالات مفصلی و پیرامون آن از جمله۱-آرتروز زانو،۲- دردهای تاندونی ،عضلانی از جمله نقاط ماشه ای، بیماری آرنج تنیس بازان، التهاب رباط ها۳- کیست های گانگلیونی۴-خار پاشنه (التهاب فاسیای کف پا)۵-برخی از مبتلایان به دردهای ناشی از فتق دیسک های کمری۶- زخم های مزمن دیابتی و زخم بسترغالب تحقیقات در رابطه با کاربرد ازون درمانی در درمان آرتروز زانو انجام شده است بر اساس شواهد موجود ازون درمانی روش مفیدی در برخی مبتلایان به آرتروز خفیف و متوسط زانوهاست. حداکثر اثر این درمان در ماه اول بعد از تزریق به صورت کاهش درد و خشکی مفصل ظاهر می شود و معمولا بعد از ۳ تا ۶ ماه تاثیرات آن به طور واضح کاهش می یابد.بر اساس مطالعات انجام شده به کارگیری همزمان ازون و سایر روشهای درمانی از جمله پی آرپی، استروئید و هیالورونیک اسید اغلب سبب افزایش اثر آنها و یا سرعت شروع تاثیرات آنها شده است که به این ترتیب می توان از ازون درمانی در کنار سایر درمان ها برای بهبود سریع موارد حاد دردناک استفاده کرد.<h2>  ازون درمانی برای دیسک کمر:</h2>تزریق ازن جهت درمان دیسک کمر به سه شبوه انجام می شود:یکی  داخل دیسک کمر ویا داخل فورامن خروجی دیسک (دارای evidence Ic) در اطاق عمل ،دوم تزریق کنار دیسک کمر و پاراورتبرال ( دارای evidence Ib )  در کلنیک های طب فیزیکی و درد وسوم تزریق گاز ازن به صورت اپیدورال و یا کودال اپیدورال که هم در کلنیک و هم اطاق عمل قابل  انجام می باشد. تزریق ازن در داخل دیسک همان درمان جراحی بسته دیسک کمر و یا جراحی دیسک کمر به روش غیر جراحی است.امپول ازون توسط دستگاه ازون ساز تهیه می شود یعنی دستگاهی  وجود دارد که می تواند گاز اکسیژن را تبدیل به ازون در غلظت پزشکی و درمانی برای بیمار بکند . ازون در بدن مجددا به اکسیژن و رادیکال O تبدیل می شود و این اتفاقی است که موجب اثرات معجزه آسای ازون تراپی می شود. تزریق آمپول ازون در صورتیکه با بی حسی به کار برده شود برای بیمار دردی بیشتر از یک تزریق عضلانی معمولی نخواهد داشت.<h4>عوارض تزریق ازون چیست؟</h4>از شایعترین عوارض تزریق ازون بر حسب محل تزریق می توان به حساسیت به ازون، درد هنگام تزریق، تشدید موقتی درد، افزایش فشار خون، سردرد و سرگیجه، احساس گزگز و مورمور، تعریق و درد شکم اشاره کرد؛ که این موارد خودمحدود و غیرجدی است.موارد منع استفاده از ازون درمانی:حساسیت به این ماده، بارداری، فاویسم، اختلالات خونریزی دهنده، پرکاری شدید تیروئید، کم خونی شدید و میاستنی شدید، انفارکتوس قلبی اخیر و یا سابقه ای از بیماری های شدید روحی روانیدر مزکز طب فیزیکی ما ، از این روش برای درمان بیماریهای مختلف عضلانی، مفصلی  که در بالا به انها اشاره شد در کنار سایر روشهای درمانی مثل تزریق ژل و PRP و لیزر پرتوان وتکاردرمانی و مگنت درمانی و طب سوزنی و...  استفاده می شود.

ازون درمانی و کاربردهای آن

بیماریهای لگن و ران

سایر مطالب

با توجه به اینکه پوکی استخوان یک بیماری چند فاکتوری است و درمان آن جنبه های گوناگونی دارد ، درمان آن نیاز به همکاری تیمی از گروه های غدد و طب فیزیکی و داروشناس و روانپزشک و  متخصص تغذیه دارد.یکی از نکات مهم درمانی این بیماران ، راههای پیشگیری از افتادن بعلت وقوع بالای شکستگی استخوان در بیماران دچار پوکی می باشد.<h2><a href="http://orthorehabilitation.blogfa.com/post/139">درمان پوکی استخوان یا استئوپورز</a></h2><div class="postbody"><div class="postcontent">در بیماران استئوپورتیک که دارای کیفوزند(گوژپشتی) نسبت به بیماران بدون کیفوز ، ریسک بالاتری از افتادن دارند. بررسیهای اخیر نشان داده که انجام ورزشهای دینامیک صاف کننده  کمر که به انها اصطلاح spinal proprioceptive extention exercise dynamic یا SPEED می گویندباعث کاهش پهنای قدم و افزایش سرعت راه رفتن و طول قدم و کاهش خطر افتادن در موانع می شود.استفاده از قوزبند یا ارتوز  (weighted kypho (WKO  و ورزشهای SPEED  باعث کاهش درد پشت شده و سطح فعالیت فیزیکی بیمار را زیاد می کند.   ۱-ورزش:اثر ورزش در افزایش تراکم استخوان بوسیله فاکتورهای تغذیه ای و هورمونی حمایت می شود.در افرادی که تحرک ندارند و زمین گیرند ورزشهای پیشرونده مقاومتی میتواند باعث افزایش تراکم استخوان و پیشگیری از پوکی شود.در ورزشکاران بسته به نوع ورزش و فشارهای بزرگ ومکرری که به یک ناجیه بدن وارد می شود باعث افزایش تراکم استخوان در آن نواحی تحت فشار می شود. دیده شده که یک ژیمناستیک کار تراکم استخوان بیشتری در تمام نقاط نسبت به یک والیبالیست دارد به جز در استخوان لگن .ورزش شنا باعث بهبود قدرت عضلانی می شود نه تراکم استخوان.در ورزش فشارهای مکانیکال زمانی باعث استخوان سازی می شود که به حد کافی قوی باشد ، هر روز تکرار شود و کوتاه مدت باشد و بر روی محلهای خاص استخوانی به کار رود.فشار بر روی ستون فقرات هنگام بلند کردن اشیا حین انجام شغل یا نگهداری بچه ها می تواند باعث استخوان سازی شود.افراد با تراکم استخوان نرمال می توانند ورزشهای با برخورد زیاد مثل ائروبیک ، اسکی و پرش را انجام دهند ولی فرد با پوکی استخوان باید ورزشهای غیر فشاری مثل پیاده روی به مدت ۴۵ دقیقه ، سه بار در هفته یا پیاده روی روزانه به مدت نیم ساعت را انجام دهد.ورزشهای آبی در بیمارانی که به علت درد یا ضعف قادر به انجام فعالیتهای سنگین و خشکی نیستند مفید می باشد.در افراد با لوردوز کمر ورزشهی صاف کننده کمر یا اکستنشن تایپ  توصیه می شود.در افراد با پوکی استخوان از ورزشهای خم کننده کمر یا فلکشن تایپ باید پرهیز شود.ورزشهایی مثل شنا یا دوره کوتاه مدت دوچرخه سواری ثابت باعث افزایش تراکم استخوان نمی شوند ولی نیازهای قلبی عروقی فرد را برطرف می کنند.۱- تمرین Prone lying: بر روی شکم دراز کشده در حالیکه بازوها در کنار بدن قرار دارد و سر هم به یک طرف چرخانده شود. این وضعیت برای ۵ تا ۱۰ دقیقه نگهداشته شود. چند بار در روز حرکت را تکرار کنید.<img src="http://s1.sarzade.com/img/Williams-sports-and-Dykynz-5.jpg" alt="" width="466" height="112" />۲- تمرین Prone lying on elbows: بر روی شکم دراز کشیده در حالیکه وزن بدن بر روی آرنج و ساعدها قرار گیرد. در طی این مدت باید لگن کاملا در تماس با زمین باشد. حالا کمر را در وضعیت راحت و بدون انقباض قرار دهید. این وضعیت برای ۵ تا ۱۰ دقیقه در ابتدا نگهداشته شود. اگر با این حرکت درد ایجاد شد مجددا حرکت اول انجام شده و سپس حرکت دوم تکرار شود . چند بار در روز حرکت را تکرار کنید.<img src="http://s1.picofile.com/file/7201476555/New_Picture_4_.png" alt="" width="504" height="201" />۳- تمرین Progressive extension with pillows: بر روی شکم دراز کشیده و یک بالشتک زیر قفسه سینه تان قرار دهید. بعد از چند دقیقه یک بالشتک دیگر اضافه کنید.اگر احساس درد ندارید بالشتک دیگری را نیز بعد از چند دقیقه اضافه کنید. در این وضعیت برای ۱۰ دقیقه بمانید. حالا بالشتک ها را به ترتیب در طی چند دقیقه و به آرامی از زیر قفسه سینه تان خارج کنید. چند بار در روز حرکت را تکرار کنید.۴- تمرین Standing extension: در حالیکه ایستاده اید دستان خود را بر روی کمر قرار داده و به آرامی و در ابتدا به میزان کمی به عقب خم شوید. این وضعیت را ۲۰ ثانیه حفظ کرده و هر ۲۰ دقیقه تکرار کنید. این حرکت را بعد از انجام فعالیتهای روزمره معمول زندگی که کمر را در وضعیت فلکسیون یا خم شده به جلو قرار می دهند مانند بلندکردن اجسام، نشستن، خم شدن به جلو و حالت های مشابه انجام دهید. ۲-ساپورت کمر یا کمربند:<img class="alignleft" src="http://www.dsir.ir/MediaServer/FnYGedLLsCdYBzh7n9n8z7/1913_0_2015_9_304_0_0_jpg/%D9%82%D9%88%D8%B2%D8%A8%D9%86%D8%AF-%DA%A9%D9%85%D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DA%A9-%D8%B3%D9%85%D9%86.jpg" alt="" />هر ساپورتی که باعث بهبود وضعیت بیمار و کاهش دردهای ناشی از انقباض عضلات پارااسپاینال کمر شود مفید می باشد.استفاده از قوزبند WKO و ورزش نسبت به ورزش تنها بیشتر باعث افزایش قدرت عضلات کمر می شوند.  ورزشهای اصلاح وضعیت گوزپشتی مثل ورزشهای SPEEDهمراه با قوزبند به مدت ۲۰ دقیقه دو یا سه بار در روز در فرد با  کیفوز شدید یا با شدت کمتر همراه با انقباض عضلات صاف کننده پشت باعث تقویت عضلات پارا اسپاینال کمر و در نتیجه بهبود کیفوز و در نهایت کاهش ریسک افتادن می شود. ۳-قطع سیگار و تنباکو و الکل۴- درمانهای دارویی:بهترین درمان پوکی استخوان پیشگیری است که آن هم با بهبود قدرت عضلانی و حداکثر توده استخوانی قبل از سن ۳۰ سالگی انجام می شود.پرطرفدارترین داروها در درمان پوکی استخوان ، کلسیم و ویتامین دی و بیس فسفوناتها مثل آلندرونات هستند.۱- عوامل ضد جذب شدن استخوان:شامل استروژن و اندروژن ، کلسی تونین و بیس فسفوناتها هستند.۲- عوامل محرک سلولهای استخوانساز(استئوبلاستها):شامل فلوراید و PTH البته چون فلوراید ریسک شکستگی استخوان را افزایش می دهد هنوز جهت درمان پوکی مورد تایید قرار نگرفته است.تری پاروتید و PTH ریسک شکستگی مهره ها را کاهش داده و تراکم استخوان را در مهره ها و ران و کل بدن افزایش می دهد.فقط درمان با PTH در بیماران با سابقه سرطان ممنوع است.عوارض جانبی ان شامل تهوع و گیجی و کرامپ ساق پا ،سردرد و افزایش کلسیم سرم است.در زنان با کمبود هورمون مثلا بعد از یائسگی توصیه می شود که برای پیشگیری از پوکی استخوان ، روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم المانته منقسم در چندین دوز و ویتامین دی ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ گرم استفاده کنند.برای درمان پوکی می توان از حداقل دوز مفید برخی از استروژنهای خوراکی استفاده کرد .ممنوعیت استفاده از استروژن:بیماری کبدی یا کیسه صفرا ، سابقه اخیر ترومبوآمبولی یا ترومبوفلبیت (لخته خون) ، سرطان رحم یا پستانعوارض پروژسترون:خستگی ، افسردگی ، تندرس پستان ، نفخ ، کرامپ قاعدگی ، سردرد ، افزایش قند وتری گلیسرید سرم  و خونریزی واژینال غیر طبیعی.کلسی تونین بیشتر برای بیمارانی مفید است که میزان سوخت و ساز استخوانی آنها بالاست. عوارض جانبی ان شامل فلاشینگ و تهوع و تولید انتی بادی که ممکن است استفاده از آن را محدود کند. فرم اسپری بینی آن ممکن است باعث تحریک بینی ، تولید دلمه و زخم شود که ممکن است نیاز به قطع دارو شود.داروهای بیس فسفونات بر استخوانهای ترابیکولار موثر است .بخصوص در ناحیه کمر که تراکم استخوان را ۵ تا ۱۰% طی دو سال اول مصرف افزایش می دهد.این داروها باید با یک لیوان پر آب و در حال بیداری مصرف شوند و ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بعد از مصرف دارو بیمار نباید چیزی بخورد یا دراز بکشد زیرا باعث تحریک مری می شود.داروهایی مثل آلندرونات یا ریسدرونات را هم میتوان به شکل روزانه و هم به شکل هفتگی استفاده کرد که مصرف هفتگی آن بیشتر توصیه می شود.داروی دیگر تعدیل کننده های انتخابی رسپتور استروژن می باشد مثل رالوکسیفن.از عوارض رالوکسیفن کرامپ ساق پا ، گرگرفتگی و DVT می باشد.درمان پوکی استخوان در مردان:شامل کلسیم ، ویتامین دی ، محدودیت مصرف الکل و قطع سیگار می باشد. رفرنس:Braddom Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)</div></div>

درمان پوکی استخوان یا استئوپورز:

تشخیص پوکی استخوان نیازمند گرفتن تاریخچه و معاینه فیزیکی می باشد که شامل گرفتن تاریخچه فامیلی پوکی استخوان ، نوع و محل دردهای عضلانی اسکلتی ، مصرف رژیم غذایی حاوی کلسیم ، سطح فعالیت فیزیکی و اندازه قد و وزن فرد می باشد. <h2><a href="http://orthorehabilitation.blogfa.com/post/138">روشهای تشخیصی پوکی استخوان یا استئوپورز</a></h2><div class="postbody"><div class="postcontent">فاکتورهای بیومکانیکال متعدد در افتراق بیماری متابولیک استخوان یا بعضی موارد در پیگیری پاسخ به درمان به کار می رود.نمونه ای از این فاکتورها شامل کلسیم و فسفر سرم و PTH و الکالن فسفاتاز اختصاصی استخوان و استئوکلسین سرم می باشد که به عنوان فاکتورهای تشکیل استخوان نامیده می شوند.فاکتورهای نشان دهنده جذب استخوان شامل : کلسیم موجود در ادرار ۲۴ ساعته ، هیدروکسی پرولین و پیریدینیوم ادرار یافته های رادیولوژی پوکی استخوان:<img src="http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2010/12/587_orig.jpg" alt="" />افزایش لوسنسی در تنه مهره ها به همراه از دست رفتن ترابیکولاهای افقی استخوان و افزایش ترابیکولاهایی که به شکل عمودی قرار گرفتند  و کاهش ضخامت کورتکس و گوه ای شکل شدن قدام جسم مهره به علت کاهش ۱۵ تا ۲۵ % ارتفاع جلوی تنه مهره نسبت به عقب آن.تغییرات مورفولوژیک دیگر شامل دو حفره ای شدن تنه مهره ، شکستگی کمپرس شده کامل تنه مهره که در ان ارتفاع قسمت جلو و عقب مهره نسبت به مهره های مجاور حداقل ۲۵% کاهش می یابد.پوکی استخوان به طور تیپیک در گرافی ساده دیده نمی شود مگر اینکه حداقل ۲۵ تا ۳۰% از ماده معدنی استخوان کاهش یافته باشد به همین علت ارزیابی تراکم استخوان از طریق absorptiometry توصیه می گردد.شایعترین و دقیقترین روش از بین روشهای مختلف ارزیابی تراکم استخوان Dual energy X-ray absorptiometry می باشد.<img class="alignleft" src="http://kolbeyesalamati.com/wp-content/uploads/2014/12/Osteoporosis-medical.jpg" alt="" width="288" height="222" />از این روش جهت تعیین تراکم استخوان در ناحیه مهره و مفصل هیپ(ران) استفاده می شود.از بین این دوناحیه ،گردن فمور بیشتر استفاده می شود چون گاهی مهره ها به علت آرتروز اشتباها BMD را بالاتر گزارش می کنند. از این روش گاها برای اندازه گیری توده استخوانی کل بدن هم استفاده می شود.مقدار اشعه استفاده شده در این روش کمتر از ۳ میلی راد است.افراد در معرض خطر پوکی استخوان و نیازمند ارزیابیBMD:1- زنان با کمبود استروژن مثلا بعد از یائسگی که دارای فاکتورهای خطر می باشند.۲-زنان با سن  ۶۵ سال یا بالاتر با یا بدون فاکتورهای خطرفاکتورهای خطر شامل:۱-سابقه شکستگی استخوان ۲-افراد با ابنرمالیتیهای مهره۳-افراد تحت درمان با داروهایی مثل کورتون۴-مبتلایان به دیابت تایپ ۱(وابسته به انسولین)، بیماری کبدی و کلیوی و تیروئید۵-شرح حال فامیلی پوکی استخوان۶-یائسگی زودرسافرادی که مصرف زیاد الکل و سیگار دارند هم در معرض خطر افزایش یافته پوکی استخوانند.پیگیریهای بعدی پس ازBMD اولیه بسته به ریسک فاکتورهای بیمار هر ۲ تا ۵ سال یکبار انجام می شود. رفرنس:Braddom Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)</div></div>

روشهای تشخیصی پوکی استخوان یا استئوپورز:

strain گردن ، آسیب عضلات و تاندونهای آن در اثر نیروی قوی اعمال شده به گردن می باشد.sprain گردن ، کشیدگی بیش از حد یا پارگی در لیگامانهای گردن می باشد.شیوع strain بالاست چون بسیاری از عضلات گردن ،بدون تاندون به پریوست استخوان از طریق بافت میوفاشیال می چسبند.strain , sprain گردن دلیل ۸۵% دردهای گردنی حاد و مزمن و مکرر را تشکیل می دهند.این آسیب شایعترین اسیب ناشی از تصادفات است و یکی از شایعترین آسیبهای ورزشی است.شیوع آن در زنان بویژه زنان ۳۰ تا ۵۰ سال بیشتر است.این اسیبها در حین تصادفات رانندگی که با خم شدگی ناگهانی گردن به جلو و عقب همراه است رخ می دهد.در حین اکستنشن یا خم شدگی گردن به عقب لیگامان طولی قدامی یا (ALL) دچار پارگی شده و از انجایی که به دیسک مهره های گردنی هم می چسبد می تواندباعث آسیب دیسک هم شود.در افرادی که دچار کیفوز توراسیک ( گوژپشتی )<img src="http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2011/07/2022_orig.jpg" alt="" /> یا افزایش انحنای گردن (لوردوز) یا در افرادی که دچار افزایش زاویه بین مهره های گردن و سینه(توراسیک) هستند strain عضلات شایعتر می باشد.  تشخیص:شرح حال و معاینه فیزیکی کمک زیادی می کند.تصادف و افتادن و ضربه و ورزش می تواند باعث ایجاد نیرویی شود که باعث آسیب بافت نرم شود. این بیماران ممکن است که سردرد داشته باشند که با درد ناحیه گردن و گاهی شانه همراه است. سردرد می تواند تیز یا گنگ باشدوبیمار همچنین خستگی گردن و خشکی با فعالیت تدریجی را ذکر می کند.محدوده حرکتی گردن کاهش  یافته که با فعالیت ، تدریجا بهتر می شود.فاکتورهای تشدید کننده درد شامل حرکات فعال و غیرفعال گردن می باشند.لمس ناحیه مذکور معمولا ناخوشایند و کمی دردناک است.مناطق شایعتر درگیر ، عضلات استرنوکلیدوماستوئید و تراپزیوس می باشند.معمولا معاینات عصبی بیماران نرمال است فقط ممکن است به علت درد ، بیمار ضعف حرکتی مختصر داشته باشد.نیازی به انجام تکنیکهای تصویربرداری مثل گرافی ساده <img src="http://images2.persianblog.ir/804872_OITiqft8.jpg" alt="" width="204" height="184" />یا نوار عصب و عضله نمی باشد. مگر اینکه بیمار علائم حرکتی یا عصبی داشته باشد یا یک درد قابل توجه یا بدقرارگیری امتداد گردن داشته باشد. در این موارد قدم اول تشخیصی گرافی ساده است تا با ان شکستگی و بدقرارگیری امتداد گردن را رد کنیم. در اکثر موارد این گرافیها نرمال است. درمان:قدم اول درمان کنترل درد و التهاب است تا از آسیب بیشتر پرهیز شود و بیمار جهت توانبخشی همکاری کند.استامینوفن و داروهای ضد درد غیر استروئیدی مثل ژلوفن و دیکلوفناک و سلکسیب و ...جهت کنترل درد و برقراری برنامه مناسب خواب مفیدند.به طور تیپیک شل کننده های عضلانی تجویز نمی شوند مگر  در بیماران دچار اختلالات خواب جهت تنظیم سیکل خواب .بیماری که از اسپاسم رنج می برد و به ضد دردهای ما جواب نمی دهد تجویز تیزانیدین یا ضد افسردگی سه حلقه ای مثل امی تریپتیلین موفقیت آمیز می باشد.مدالیته های فیزیکی مثل ماساژ ، گرمای سطحی و عمقی ، تحریکات الکتریکی و کولار نرم گردنی (گردن بند نرم) ولیزر بویژه پرتوان می توانند جز درمان قرار گیرند.ماساژ آرام می تواند باعث کاهش درد ،<img class="alignleft" src="http://omidrehab.com/wp-content/uploads/%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%A7%DA%983.jpg" alt="" width="229" height="187" /> شل کردن عضلات و افزایش جریان خون شود.   فیزیوتراپی از جمله اولتراسوند و پچ گرمایی می تواند باعث شل شدن عضلات و کاهش درد و برطرف کردن التهاب شود.کولار نرم گردنی ، باعث کاهش درد بخصوص هنگام خواب شده<img src="http://banisport.com/pictures/orthoped/50300-tebsanat.jpg" alt="" width="179" height="223" /> و از آسیب مجدد جلوگیری می کند.این گردن بند هنگام بیداری و حداکثر تا ۷۲ ساعت بعد از ضربه باید استفاده شود چون استفاده طولانیتر موجب سفتی عضله شده و التیام را به تاخیر می اندازد. شروع فعالیت ۲ تا ۴ هفته بعد است که شامل انجام حرکات عملکردی با در نظر گرفتن آموزش وضعیت و پوسچر صحیح و رفع اشکالات بیومکانیکال است.تحریکات الکتریکی و طب سوزنی و مگنت درمانی هم از درمانهای دیگری است که باعث کاهش درد می شود.ورزشهای مناسب برای این بیماران:<img src="http://media.summitmedicalgroup.com/media/db/relayhealth-images/xnecksp1_2.jpg" alt="" width="541" height="963" /> رفرنس:Braddom Book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)

کشیدگی و گرفتگی عضلات و تاندونهای گردن(Sprain ,Strain):

templateC/navbar

templateA/articles/articlesList

templateA/body

templateC/footer

templateA/layout

small_WA-512.png

thumbnail_WA-512.png

WA-512.png

اطلاعات صحیح نوبت دهی اینترنتی، آدرس و تلفن مطب را از سایت رسمی دکتر مریم نظری بخواهید. دکتر مریم نظری | متخصص طب فیزیکی و توانبخشی | نجف آباد | چهارراه شهرداری

login page

مشاوره آنلاین با دکتر مریم نظری متخصص طب فیزیکی و توانبخشی نجف آباد

سندرم تونل کارپ(CTS) و گزگز دستها:

کپسولیت چسبنده یا شانه ی یخ زده(frozen shoulder):

تشخیص و درمان کیستهای گانگلیونی مچ دست و دست:

آرتروز مفاصل دست:

ازون درمانی و کاربردهای آن

درمان پوکی استخوان یا استئوپورز:

روشهای تشخیصی پوکی استخوان یا استئوپورز:

کشیدگی و گرفتگی عضلات و تاندونهای گردن(Sprain ,Strain):

آدرس:

شماره تماس:

حضور در مطب: