کمردرد یک مساله ی شایع در دوران بارداری است و شیوعی بین ۴۹ تا ۷۶ درصد دارد.

ریسک فاکتورهای پیشرفت کمردرد در دوران بارداری عبارتند از:

۱-سابقه ی کمردرد قبل از حاملگی

۲-سابقه ی کمردرد در حاملگیهای قبلی

۳-سابقه ی کمردرد در طی دوران قاعدگی

کمردرد همینطور با سن زن باردار مرتبط می باشد.خطر پیشرفت کمردرد در طی بارداری با افزایش سن ،کاهش می یابد.

مطالعات اخیر نشان داده که کمردرد در هر موقعی از بارداری رخ می دهد و معمولا در هفته ی ۳۶ بارداری به اوج می رسد.درد بعد از این زمان کاهش یافته و بطور قابل توجهی تا ۳ ماه بعد از زایمان بهبود می یابد.

محل درد هم در دوران بارداری متغیر است.در بعضی این درد در ناحیه ساکروایلیاک(لگن) متمرکز است و در بعضی بیشتر در ناحیه ی پایین کمر.

فتق دیسک کمر یا همان دیسک کمر علت ناشایع کمردرد در بارداری می باشدو شیوعی حدود ۱ در ۱۰۰۰۰ زن حامله دارد.

بروز ابنرمالیتی های دیسک در MRI در زنان حامله و غیرحامله مثل هم می باشد.

علت کمردرد در زنان باردار افزایش فشار بیومکانیکال در اثر بزرگی شکم خانم باردار یا تاثیرات هورمونی می باشد  .

موردی که مخالف فرضیه ی فشار بیومکانیکال است این است که کمردرد اغلب قبل از افزایش وزن قابل توجه  مادر شروع می شود و شیوع ان موازی با افزایش وزن نیست.

تغییرات هورمونی در طی بارداری باعث شلی و ناپایداری لیگامانهای ستون فقرات شده و آن را به فشار آسیب پذیرتر می کند.

پیشگیری و درمان کمردرد در زمان بارداری :

برای کاهش درد در این دوران میتوان از فیزیوتراپی فردی، آب درمانی ، طب سوزنی و ماساژ تحت نظر متخصص طب فیزیکی و توانبخشی استفاده کرد.

بررسیها موثر بودن ورزش درمانی خانگی و کمربند را در دوران بارداری ثابت نکرده است.

همینطور موردی که نظریه ی مبنی بر مفید بودن استفاده از ارتوز کمری شکمی به منظور حمایت از شکم زن باردار را ثابت کند وجود ندارد.

اکثر قریب به اتفاق کمردردهایی که در زمان بارداری ایجاد میشوند در یک ماه بعد از زایمان خودبخود بهبود میابند.

 رفرنس:Braddom book(رفرنس طب فیزیکی و توانبخشی)

            سایت ایران ارتوپد