انجام ورزشهای استقامتی مثل شنا وکوهنوردی و پیاده روی توسط افرادی که در ریسک بالایی برای افزایش فشار خون هستند می تواند سبب کاهش احتمال بالا رفتن فشار خون در آینده شود.

انجام این ورزشها بطور متوسط باعث کاهش هم فشار خون سیستولی و هم فشار خون دیاستولی به میزان ۱۰ میلیمترجیوه در مبتلایان به فشار خون اولیه خفیف (فشارخون سیستولی بین ۱۴۰ تا ۱۸۰ و فشار خون دیاستولی بین ۹۰ تا ۱۰۵) و همینطور در بیماران فشار خونی ثانویه به اختلال عملکرد کلیوی می شود.

بررسیها نشان داده که فعالیتهای ورزشی با شدت کمتر ، فشار خون را بیشتر از ورزشهای با شدت بالاتر پایین می آورد.

امروزه ورزش به عنوان قسمتی از شروع استراتژی درمانی برای افراد مبتلا به فشار خون اولیه خفیف تا متوسط کاربرد دارد.ولی در بیماران با فشار خون شدید باید این ورزشها را فقط بعد از شروع درمان دارویی به درمان خود اضافه کنند.ورزش در این بیماران می تواند سبب کاهش بیشتر فشار خون شود.همچنین به آنها اجازه می دهد که دوز داروی ضد فشار خون خود را کاهش دهند و خطر مرگ پیش از موعد را در انها کاهش می دهد.

ورزشهای مقاومتی با وزنه و دمبل و قرقره و ... به عنوان فرم اصلی ورزش به بیماران فشار خونی توصیه نمی شود.این ورزشها به عنوان جزئی از یک برنامه ورزشی مناسب جهت آمادگی می باشند ولی نباید تنها فرم فعالیت ورزشی انجام شده در این برنامه باشند.

در صورتی که فشار خون سیستولی بیمار بالای ۲۰۰ میلیمترجیوه و فشار خون دیاستولیک بیمار بالای ۱۱۰ میلیمتر جیوه باشد ، ورزش ممنوعیت دارد.

گایدلاینهای مختلف توصیه میکنند که بیماران فشار خونی هر روز ورزشهای هوازی استقامتی به مدت نیم تا یک ساعت داشته باشند. همینطور در کنار آن ورزشهای مقاومتی ۲ تا ۳ بار در هفته توصیه می شوند.بررسیها نشان داده که فعالیتهای ورزشی با شدت کمتر ، فشار خون را بیشتر از ورزشهای با شدت بالاتر پایین می آورد.